Άγγελος είσαι σ’ ομμάτι͜α μ’

Τρυγόνα μ’, μη πας σ’ ορμάν’
χάνω σε, ’κ’ ευρήκω σε
κι άλλο ’κι λαρούμαι
Κάθκα αδά σ’ εμόν το γιάν’
το χ̌έρι σ’ δος με να κρατώ,
τον φέγγον ας τερούμε

Άγγελος είσαι σ’ ομμάτι͜α μ’
κι ο καημός σην ψ̌η μ’
’Ίνουμαι χ̌ίλι͜α κομμάτι͜α
για τ’ εσέν, γιαβρί μ’

Ο σταυρόν ντ’ εχάρτσες με
ση γούλα μ’ κρεμάεται
κι η ψ̌η μ’ αναπάεται
Ας σα κάλλι͜α σ’ τ’ έμορφα
το καρδόπο μ’ κάεται,
το καρδόπο μ’ κάεται

Άγγελος είσαι σ’ ομμάτι͜α μ’
κι ο καημός σην ψ̌η μ’
’Ίνουμαι χ̌ίλι͜α κομμάτι͜α
για τ’ εσέν, γιαβρί μ’

Άγγελος είσαι σ’ ομμάτι͜α μ’
κι ο καημός σην ψ̌η μ’
’Ίνουμαι χ̌ίλι͜α κομμάτι͜α
για τ’ εσέν, γιαβρί μ’