Προβολή Τραγουδιού
Ανάθεμα και τ’ άλογα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Στάθης Βενιαμίδης
Θα σύρω και σαρεύω σε με τα σεράντα κάστρα Εσύ ’κι πεγ̆ενεύκεσαι τον ουρανόν με τ’ άστρα Ανάθεμα και τ’ άλογα και τα κατιρτσ̌ιλούκια Αδά σο χάλ’ έγκανε με, γιαβρί μ’, τα σεβνταλούκια Ανάθεμα και τ’ άλογα! Ανάθεμα και τ’ άλογα ’φέκανε μας σ’ οβάδες Ελέπ’νε και γελούνε μας τση χώρας οι νυφάδες Όλ’ αποθάν’νε και πάγ’νε και που πάγ’νε ’κι ’ξέρ’νε Κανείς οπίσ’ ’κι κλώσ̌κεται ντο πάθανε να λέγ’νε Κόρ’, έπαρ’ ας σο σάβανο μ’ κορδέλα σα μαλλία σ’ Όντας αποδελι͜άεις ατα να κλαις από καρδίας Στάθη, παίξον την κεμεντζ̌έ σ’ νέος είσαι ακόμαν! Ατά τα πέντε δάχτυλα σ’ θα τρώει͜ ατα το χώμαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αποδελι͜άεις | ξεμπερδεύεις, λύνεις | ||
αποθάν’νε | πεθαίνουν | ||
ατά | αυτά | ||
ατα | αυτά | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
έγκανε | έφεραν | ||
ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
κατιρτσ̌ιλούκια | το επάγγελμα του αγωγιάτη | katırcılık | |
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
λέγ’νε | λένε | ||
νυφάδες | νύφες | ||
’ξέρ’νε | (εξέρ’νε) ξέρουν, γνωρίζουν | ||
οβάδες | πεδιάδες | ova | |
όλ’ | όλοι/α | ||
όντας | όταν | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
παίξον | (προστ.) παίξε | ||
πεγ̆ενεύκεσαι | αρέσκεσαι, βρίσκεις της αρεσκείας σου | beğenmek | |
σαρεύω | τυλίγω, περικυκλώνω, εναγκαλίζομαι μτφ. αρέσκομαι σε | sarmak | |
σεβνταλούκια | έρωτες | sevdalık | |
σεράντα | σαράντα | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
τση | της | ||
’φέκανε | (εφέκανε) άφησαν | ||
χάλ’ | χάλι, κατάντια | hal/ḥall | |
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |