Σεβνταλίν παιδίν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Νίκος Παυλίδης

Είμαι σεβνταλίν παιδίν,
αγαπώ είναν κουτσ̌ήν
Ατό έμορφον κορίτσ’,
τυρα̤ννίζ’ τ’ εμόν την ψ̌ην

’Κ’ επορώ να φέρ’ ατο [ούι, αμάν!]
σ’ οσπίτι μ’ έναν βραδήν [έναν βραδήν]

’Κ’ έχω δεύτερον καρδίαν
δώρο να ευτάγ’ ατο
Έχω έναν τέκ’ μονάχον,
για τ’ εμέν κρατώ ατο

Ατό έμορφον κορίτσ’, [ούι, αμάν!]
τυρα̤ννίζ’ τ’ εμόν την ψ̌ην [τ’ εμόν την ψ̌ην]

Αν θα δίγ’ ατο εσέν
θα ποδοπατείς ατο
Το κορμί μ’ χωρίς καρδίαν
ξερόν θα ευρήκ’ς ατο

’Κ’ επορώ να φέρ’ ατο [ούι, αμάν!]
σ’ οσπίτι μ’ έναν βραδήν [έναν βραδήν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βραδήν	βράδυ
δίγ’	δίνω
είναν	έναν, μία
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
επορώ	μπορώ
ευρήκ’ς	βρίσκεις
ευτάγ’	κάνω/ει, φτιάχνω/ει	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κουτσ̌ήν	κόρη
μονάχον	μονάχα, μοναχό
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
σεβνταλίν	ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό	sevdalı
τέκ’	μόνο, ένα, μοναδικό	tek
τυρα̤ννίζ’	τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί
φέρ’	φέρνω/ει
ψ̌ην	ψυχή