Τεμπέλα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Νίκος Παυλίδης

Η μάνα όλον τσ̌αΐζ’
και την ψ̌ην ατ’ς τυρα̤ννίζ’
«Εσύ πότε θα παντρεύ’ς 
και καν’νάν ’κι θέλτς να παίρτς;»

Με τον έναν μασχαρεύ’ς
και τ’ αλλουνούς γαντουρεύ’ς
Άμα δι͜αβαίν’νε τα χρόνι͜α σ’
ατότε θα πουσ̌μανεύ’ς

Άμον τη σαλαχανού
αδά κι εκεί λάσ̌κεσαι
Τ’ οσπιτί’ σ’ τ’ απέσ’ σ̌κυλάζ’
κι εσύ λες με «’κι πειράζ’»

Με τον έναν καλατσ̌εύ’ς
και τ’ αλλουνούς γαντουρεύ’ς
Άμα δι͜αβαίν’νε τα χρόνι͜α σ’
ατότε θα πουσ̌μανεύ’ς

Οι γαμπροί όλ’ έρχουνταν
και -ν- εσέναν ψαλαφούν
Ατουνούς ξάι ’κι τερείς,
την ψ̌ην ατουν τυρα̤ννί͜εις

Με τον έναν καλατσ̌εύ’ς
και τ’ αλλουνούς γαντουρεύ’ς
Άμα δι͜αβαίν’νε τα χρόνι͜α σ’
ατότε θα πουσ̌μανεύ’ς

Όλη μέρα λάσ̌κεσαι,
εσύ ξάι ’κ’ εντρέπεσαι
Και σ’ οσπιτόπο σ’ απέσ’
ξάι ’κι συμμαζεύκεσαι

Με τον έναν καλατσ̌εύ’ς
και τ’ αλλουνούς γαντουρεύ’ς
Άμα δι͜αβαίν’νε τα χρόνι͜α σ’
ατότε θα πουσ̌μανεύ’ς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
ατότε	τότε
ατουν	τους
ατουνούς	αυτούς
ατ’ς	αυτής, της
γαντουρεύ’ς	ξεγελάς, εξαπατάς, κοροϊδεύεις	kandırmak
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
εντρέπεσαι	ντρέπεσαι
έρχουνταν	έρχονται
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλατσ̌εύ’ς	μιλάς, συνομιλείς, συζητάς	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
καν’νάν	κανέναν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσ̌κεσαι	περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
μασχαρεύ’ς	αστειεύεσαι, διακωμωδείς	maskara/masḫara
ξάι	καθόλου
όλ’	όλοι/α
οσπιτί’	σπιτιού	hospitium<hospes
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
παίρτς	παίρνεις
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
σαλαχανού	αργόσχολη, τεμπέλα, αλήτισσα	salahana<πιθ. εκ του salhane (=σφαγείο), τα αδέσποτα σκυλιά που υπήρχαν στα σφαγεία
σ̌κυλάζ’	βρωμάει
συμμαζεύκεσαι	συμμαζεύεσαι
τερείς	κοιτάς
τσ̌αΐζ’	φωνάζω/ει, επιπλήττω/ει
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
τυρα̤ννίζ’	τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί
ψαλαφούν	ζητούν, αιτούνται
ψ̌ην	ψυχή