Έφαγα τα νεότητα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Χρήστος Παναγιωτίδης

Έφαγα τα νεότητα μ’,
μάνα μ’, εγώ σα ξένα
Κι όντες έρθα σ’ οσπιτόπο μ’
’κ’ εύρα εγώ κανέναν

’Κ’ εύρα εγώ την μανίτσα μ’
και κάθουμαι και κλαίγω
Τα βάσανα ντο έσυρα
να κάθουμαι και λέγω/
ση μανίτσα μ’ να λέγω

Εξέρτς ντο έν’ ξενιτεία,
εξέρτς ντο είν’ τα ξένα;
Να κλώσ̌κεσαι σ’ οσπιτόπο σ’
και να μη ’βρήκ’ς κανέναν;

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’βρήκ’ς	(ευρήκ’ς) βρίσκεις
είν’	(για πληθ.) είναι
έν’	είναι
εξέρτς	ξέρεις, γνωρίζεις
έρθα	ήρθα
έσυρα	έσυρα, τράβηξα, έριξα
εύρα	βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεσαι	γυρίζεις, επιστρέφεις
νεότητα	νιότη, νιάτα
όντες	όταν
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον