Ο ξενιτεμένον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Απαζίδης, Νίκος Μιχαηλίδης, Χρήστος Τικταπανίδης

Η ξενιτει͜ά εγέλασεν εμέν
ντο έγκε με σα ξένα
σα μακρά τ’ αρνί μ’ κι εμέν

Ανάθεμα τα ξένα, τα μακρά,
τυρα̤ννίζ’νε τα πουλόπα μ’
ντ’ εποίκα ση ξενιτει͜άν

Κάεται η καρδία τη μάνας,
νουνίζ’ ντ’ επήγανε σα ξένα
τα παιδία -ν- ατ’ς

Τα γράμματα αναμέν’ ας σα μακρά,
να μαθάν’ ντο ’ίν’νταν τα παιδία
ας σην ξενιτει͜άν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
ας σην	απ’ την	ασό σην (από την)
ατ’ς	αυτής, της
έγκε	έφερε
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
’ίν’νταν	γίνονται
κάεται	καίγεται
μαθάν’	μαθαίνει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νουνίζ’	σκέφτεται
παιδία	παιδιά
πουλόπα	πουλάκια
τυρα̤ννίζ’νε	τυραννούν, ταλαιπωρούν