Ο ξενιτεμένον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Απαζίδης, Νίκος Μιχαηλίδης, Χρήστος Τικταπανίδης

Η ξενιτει͜ά εγέλασεν εμέν
ντο έγκε με σα ξένα
σα μακρά τ’ αρνί μ’ κι εμέν

Ανάθεμα τα ξένα, τα μακρά,
τυρα̤ννίζ’νε τα πουλόπα μ’
ντ’ εποίκα ση ξενιτει͜άν

Κάεται η καρδία τη μάνας,
νουνίζ’ ντ’ επήγανε σα ξένα
τα παιδία -ν- ατ’ς

Τα γράμματα αναμέν’ ας σα μακρά,
να μαθάν’ ντο ’ίν’νταν τα παιδία
ας σην ξενιτει͜άν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
ατ’ς	αυτής, της
έγκε	έφερε
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
’ίν’νταν	γίνονται
κάεται	καίγεται
μαθάν’	μαθαίνει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νουνίζ’	σκέφτεται
παιδία	παιδιά
πουλόπα	πουλάκια
τυρα̤ννίζ’νε	τυραννούν, ταλαιπωρούν