Τ’ αδέλφα̤

Τ’ αδέλφα̤ μη χωρίουνταν
τ’ οσήμερον ημέραν
Η μάνα -ν- όντες κάτ’ παθάν’
κουίζ’ όλ’ «ωχ! πατέρα»

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μου,
πάντα εσείς να ζείτε
Κακόν να μη παθάνετεν,
τα χ̌έρα̤ να κρατείτεν

Αδέλφα̤, μη ταβίζετεν,
ατό έν’ αμαρτίαν
Έχουμε εμείς παράδοσην,
βαρύν κληρονομίαν

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μου,
πάντα εσείς να ζείτε
Κακόν να μη παθάνετεν,
τα χ̌έρα̤ να κρατείτεν

Τ’ αδέλφα̤ πολλά αγαπώ,
τη μάνα μ’ και τον κύρη μ’
Έλα ας ανταμούμες -ε-
ας έν’ για το χατίρι μ’

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μου,
πάντα εσείς να ζείτε
Κακόν να μη παθάνετεν,
τα χ̌έρα̤ να κρατείτεν

Μανίτσα, ποίσον την ευχ̌ή
για όλα̤ τα παιδία σ’
Να ζούμε πάντα αγαπεμέν’,
έχουμ’ καλά καρδίας

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μου,
πάντα εσείς να ζείτε
Κακόν να μη παθάνετεν,
τα χ̌έρα̤ να κρατείτεν