Έκοψα τριαντάφυλλα

Έκοψα τριαντάφυλλα
και έρχουμαι σ’ οσπίτι σ’
Έβγα απάν’ σο κατωθύρ’,
ισ̌μάρ’ ντως τον αλήτη σ’

Τα κυρουκά σ’ ’κι θέλ’νε με,
εμέν ξάι ’κι σαεύ’νε
Τ’ οσπίτα̤, τα χωράφα̤ τουν
εμέν ’κι γιαραεύ’νε

Εμείς θα ’ίνουμες ζευγάρ’,
θα χ̌αίρουμες εντάμαν
Τ’ εμέτερον το σεβνταλούκ’
σον κόσμον ένα θάμαν

Δουλεύομ’, γαζανεύομε,
τρέχουμε νύχτα-ημέρα
Ξάι μη τερούμε ντο ευτάν’
σ’ οσπίτ’ν ατουν η χώραν