Θεία μ’, η κουτσή σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Νόπη Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Ασλανίδης

Θεία μ’, η κουτσ̌ή σ’ [γιαβρόπο μ’]
κι εγώ χουζμετσ̌ής
Δος μ’ ατέναν έναν βράδον
ας έν’ για την ψ̌η σ’

Ε! ’κι δίγω σ’ α’, πουλόπο μ’,
είσαι ετεψ̌ής
Δέβα τέρεν τη δουλεία σ’,
λελεύω την ψ̌η σ’!

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’

Αν ’κι δί’ς μ’ ατέν, νε θεία,
εγώ θα κλέφτ’ ατεν
Και -ν- απάν’ ση Σουμελάν
θα στεφανούμαι ατεν

Αχ! Μη κλέφτς ατεν, πουλόπο μ’,
ποδεδίζω σε!
Άλλον ’κ’ έχω εγώ σον κόσμον,
αχ! λελεύω σε!

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’

Ατέναν εγώ θα παίρ’ α’,
θεία μ’, λέγω σε!
Ατέν εγώ θα παίρω
θεία μ’, λέγω σε!
Και -ν- εγώ καρίπ’ς σον κόσμον
μάναν ’φτάγω σε

Μάνα, λέγω σε
πέ’ α’ τον κύρη μ’
Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον
έφαεν την ψ̌η μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
απάν’	πάνω
ατέν	αυτήν
ατεν	αυτήν
ατέναν	αυτήν
βράδον	βράδυ
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
δέβα	(προστ.) πήγαινε
δεκαέξ’	δεκαέξι
δίγω	δίνω
δί’ς	δίνεις
δος	δώσε
δουλεία	δουλειά, εργασία
έν’	είναι
ετεψ̌ής	αγενής, θρασύς, ξεδιάντροπος	edepsiz
έφαεν	έφαγε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρίπ’ς	ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους	garip/ġarīb
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλέφτ’	κλέβω/ει
κορτσόπον	κοριτσάκι
κουτσ̌ή	κόρη
λελεύω	χαίρομαι
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
πέ’	(προστ.) πες
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σε	να σε χαρώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πουλόπο	πουλάκι
στεφανούμαι	στεφανώνομαι
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χουζμετσ̌ής	υπηρέτης	hizmetçi
ψ̌η	ψυχή