Φώταγμα μ’ και ευωδία μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσιτιρίδης, Γιώργος Ατματσίδης

Έστραψαν, πουλί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’
’πως αστράφτ’ σον ουρανόν
Ατό κρούει και σ̌κίζ’ ραχ̌ία
κι εσύ την καρδι͜άν τ’ εμόν

Άστραψον, πουλί μ’, και φέξον
έρχουμαι και παίρω σε
Φώταγμα μ’ και ευωδία μ’,
αέτσ’ θέλω σε

Σκουντουλίζ’ η εμορφία σ’
άμον το τσ̌ιτσ̌έκ’ π’ ανθεί
Ατό δί’ χαράν σον κόσμον
κι εσύ δί’ς σ’ εμέν ζωήν

Άστραψον, πουλί μ’, και φέξον
έρχουμαι και παίρω σε
Φώταγμα μ’ και ευωδία μ’,
αέτσ’ θέλω σε

Δάκρυ͜α τρέχ’νε ας σ’ ομμάτι͜α σ’
όπως βρέχ̌’ ο ουρανόν
Ατό ξεδιψά το χώμαν
κι εσύ την καρδι͜άν τ’ εμόν

Άστραψον, πουλί μ’, και φέξον
έρχουμαι και παίρω σε
Φώταγμα μ’ και ευωδία μ’,
αέτσ’ θέλω σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αστράφτ’	αστράφτει
άστραψον	(προστ.) άστραψε
βρέχ̌’	βρέχει
δί’	δίνει
δί’ς	δίνεις
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εμορφία	ομορφιά
έρχουμαι	έρχομαι
έστραψαν	άστραψαν
κρούει	χτυπάει	κρούω
ομμάτι͜α	μάτια
παίρω	παίρνω
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σ̌κίζ’	σκίζω/ει
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
τρέχ’νε	τρέχουν
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
φέξον	(προστ.) φέξε
φώταγμα	φως, φώτισμα