Κοτσ̌ά-Αναστάσ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Μιχαηλίδης, Πόλυς Παυλίδης

expand_content

Άμον αητέντς περήφανος
λάσ̌κεται -ν- τα ραχ̌ία
Ατός απέσ’ ατ’ κουβαλεί
ρωμαίικον καρδίαν

Έμπρα̤ πάει ο Κοτσ̌ά-Αναστάσ’,
οπίσ’ τα παλληκάρα̤
Σ’ ατείντς πουλόπα κελαηδούν,
χ̌αίρουνταν τα παρχάρα̤

Κρούει, πολεμά με τοι Τουρκάντς,
σο άψιμον εμπαίνει
Ν’ αηλί εσέν, Λιβά-Πασ̌ά,
ξαν νικητής εβγαίνει!

«Δος τ’ άρματα!» εκούιξαν
ατόν άμον ντο είδαν
«Μολών λαβέ» απέντεσεν¹
άμον το Λεωνίδαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αητέντς	αητός
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
άρματα	όπλα	armum
ατείντς	αυτούς
ατός	αυτός
άψιμον	φωτιά
δος	δώσε
εκούιξαν	φώναξαν, λάλησαν, κάλεσαν κπ ονομαστικά
έμπρα̤	μπροστά
κοτσ̌ά	πολύ μεγάλο, τεράστιο	koca
κρούει	χτυπάει	κρούω
λάσ̌κεται	περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται	ἀλάομαι/ηλάσκω
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ξαν	πάλι, ξανά
οπίσ’	πίσω
παλληκάρα̤	παλληκάρια	παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
παρχάρα̤	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πασ̌ά	πασά (βαθμός ή τίτλος τιμητικός ανώτατου πολιτικού ή στρατιωτικού επί Οθωμ. Αυτοκρατορίας), (καθομ.) άρχοντα, τιμητική προσφώνηση μεγαλύτερου αδελφού	paşa
πουλόπα	πουλάκια
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
ρωμαίικον	αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό
τοι	τους/τις
Τουρκάντς	Τούρκους
χ̌αίρουνταν	χαίρονται

Σημειώσεις

¹ Αδόκ. τύπος αντί του επέντεσεν.