Είχα πατρίδαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αφήγηση/Απαγγελία/Ψαλμός, Βασίλης Μιχαηλίδης, Παναγιώτης Μωυσιάδης, Πόλυς Παυλίδης

Είχα πατρίδαν, ’κ’ έχω πατρίδαν
Ρωμαίος είμαι η αμαρτία μ’
Απέσ’ σον Πόντον ατόσα χρόνι͜α,
ατώρα πρόσφυγας σα πέντε δρόμι͜α

Έναν πατρίδαν, έναν γην
ας σοι Ρωμαίοις επέραν
Σ’ ανατολής το χάραμαν
νέ φως και νέ ημέραν

Είχα πατρίδαν, ’κ’ έχω πατρίδαν
Τον τόπο ντ’ έζησα οι Τούρκ’ επήραν
Άλλ’ ένταν πρόσφυγες, άλλ’ είν’ σον Άδην
τα πόνι͜α ερρούξαν, Θεέ μ’, απάν’ ι-μ’

Έναν πατρίδαν, έναν γην
για τ’ εμετέρτς ’κ’ εφέκαν
Όλα τα καστρολίθαρα τ’ς
σ’ Αγαρενούς εδέκαν

Είχα πατρίδαν, ’κ’ έχω πατρίδαν
Οι Τούρκ’ εσάρεψαν κι ατέν επήραν
Χρόνι͜α ντο έχτισα όλι͜α επήγαν
Είχα πατρίδαν, ’κ’ έχω πατρίδαν

Έναν λαόν εχάτεψαν
ας σ’ ένδοξα τα μέρι͜α
Με προδομένα τάματα
και ματωμένα χ̌έρι͜α

Χρόνι͜α ντο έχτισα όλι͜α επήγαν
Είχα πατρίδαν και θέλω πατρίδαν
Είχα πατρίδαν και θέλω πατρίδαν
Είχα πατρίδαν και θέλω πατρίδαν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
Αγαρενούς	Αγαρηνούς
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατέν	αυτήν
ατώρα	τώρα
δρόμι͜α	δρόμοι, δρόμους
εδέκαν	έδωσαν
είν’	(για πληθ.) είναι
εμετέρτς	ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους)	ἡμέτερος
ένταν	έγιναν
επέραν	πήραν
ερρούξαν	έπεσαν
εσάρεψαν	τύλιξαν, περικύκλωσαν, άρεσαν	sarmak
εφέκαν	αφήσαν
εχάτεψαν	έδιωξαν	atmak
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μέρι͜α	μέρη
νέ	ούτε	ne
πόνι͜α	πόνοι
Ρωμαίοις	Ρωμιούς
σοι	στους/στις, τους/τις
Τούρκ’	Τούρκοι