Προσφυγίαν, ξενιτείαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Πάνος Ηλιάδης

expand_content

Με τ’ εμετέρτς την κόλασην
παράδεισον εποίκα
Παιδία ους και τρισέγγονα
σην πατρίδα μ’ εφήκα

Σουμέλα Παναΐα μ’,
βοήθα τα παιδία
Προσφυγίαν, ξενιτείαν,
μη ζούνε άλλο καμίαν

Χαλάλ’ όλα με την καρδι͜ά μ’
σην μάνα μ’ την Ελλάδαν
Την ψ̌η μ’ εδέκα για τ’ ατέν
το γαίμα μ’ στάλαν-στάλαν

Σουμέλα Παναΐα μ’,
βοήθα τα παιδία
Προσφυγίαν, ξενιτείαν,
μη ζούνε άλλο καμίαν

Έρθεν, Θεέ μ’, τ’ απάν’-αφκά
σο δύο χιλιάδες δέκα
Πολιτικάντ’ τ’ εμέτερον,
κλέφτες, πουλούν ντο εδέκα

Σουμέλα Παναΐα μ’,
βοήθα τα παιδία
Προσφυγίαν, ξενιτείαν,
μη ζούνε άλλο καμίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
ατέν	αυτήν
αφκά	κάτω
γαίμα	αίμα
εδέκα	έδωσα
εμέτερον	δικός/ή/ό μου	ἡμέτερος
εμετέρτς	ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους)	ἡμέτερος
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
έρθεν	ήρθε
καμίαν	ποτέ
κλέφτες	κλέφτης
ους	ως, μέχρι
παιδία	παιδιά
Παναΐα	Παναγιά
χαλάλ’	κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά	helal/ḥalāl
ψ̌η	ψυχή