Προβολή Τραγουδιού
Τη καρδι͜άς ι-μ’ το δεντρόν |

Στιχουργοί: Γεώργιος Εμμανουηλίδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Γεώργιος Εμμανουηλίδης, Γιάννης Τσανάκαλης
Για τ’ εσέν και μόνον έχασα την υεία μ’ και να ταγιανίζω ’κ’ επορώ Την ψ̌η μ’ τυραννίζω και εσέν νουνίζω και χωρίς εσέναν εγώ ’κι ζω Τ’ εσόν τη φωλεάν επήγα να χτίζω σ’ έναν ούλεν πράσινον δεντρόν Αχ! Ν’ αηλί εμέναν! και -ν- εκεί που χτίζω εγλοι͜άζω κι ’α ρούζω σον κρεμόν Τερώ τα τσ̌ιτσ̌έκια σ’ και τα μανουσ̌άκια σ’ ντο εφύτρωνανε σην αυλή σ’ Ας σ’ εχάθες, πουλί μ’, ούλι͜α εμαράθαν και θ’ ανοίγ’νε όταν θα γυρί͜εις Έλα κλώστ’, νε ήλε μ’, έλα κλώστ’, νε φως ι-μ’, την χαράν εσύ εμέν να δί’ς Ολίγον νερόπον πότ’σον με τα χ̌έρι͜α σ’ τη καρδι͜άς το δέντρον να ανθίζ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
’α | θα | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
ανοίγ’νε | ανοίγουν | ||
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
γυρί͜εις | γυρίζεις, γυρνάς | ||
δί’ς | δίνεις | ||
εγλοι͜άζω | γλιστράω, ολισθαίνω | γλοιός | |
εμαράθαν | μαράθηκαν | ||
επορώ | μπορώ | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
εχάθες | χάθηκες | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
κρεμόν | γκρεμό | ||
μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
νερόπον | νεράκι | ||
νουνίζω | σκέφτομαι | ||
ολίγον | λίγο | ||
ούλεν | όλος/η/ο | ||
ούλι͜α | όλα | ||
πότ’σον | (προστ.) πότισε | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
τερώ | κοιτώ | ||
τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
υεία | υγεία | ||
ψ̌η | ψυχή |