.
.
Ακρίτας του Πόντου Νο2

Άκλερον κορμίν

Άκλερον κορμίν
fullscreen
Έναν ψ̌ην βασανισμένον
και πολλά τερτλίν
Χρόνια λύεται και χάται
για τ’ έναν -ι- ψ̌η

Σίτα̤ πορπατεί σα στράτας
άκλερον κορμίν
Τ’ ομματόπα τ’ ξάι ’κ’ ελέπ’νε
και παραλαλεί

Ο Θεόν εμέν εντώκεν
και ας σ’ ούλτς πολλά
Έκαψεν τ’ εμόν το ψ̌όπον
άμον πεθερά

Επέρεν ας σ’ εγκαλόπο μ’
τ’ εμόν το πουλίν
’Δέκεν α’ σην ξενιτείαν
σ’ έναν άλλον ψ̌ην

Επέμ’να εγώ σα στράτας
άμον ’ναν γετίμ
Ελύγα κι εγώ -ν- εχάθα
άμον ’ναν κερίν

Γεια σου, Κωνσταντίνε, με την παρέα σου!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
άκλερονάκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γετίμορφανό yetim/yetīm
εγκαλόποαγκαλιά, αγκαλίτσα
ελέπ’νεβλέπουνε
ελύγαέλιωσα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντώκενχτύπησε
επέμ’νααπόμεινα
επέρενπήρε
εχάθαχάθηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
λύεταιλιώνει
ξάικαθόλου
ομματόπαματάκια
ούλτςόλους
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπατείπερπατάει
σίτα̤καθώς, ενώ σόταν<εις όταν
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερτλίνκαημένο, βασανισμένο, στενοχωρημένο dertli
χάταιχάνεται
ψ̌ηψυχή
ψ̌ηνψυχή
ψ̌όπονψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
άκλερονάκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γετίμορφανό yetim/yetīm
εγκαλόποαγκαλιά, αγκαλίτσα
ελέπ’νεβλέπουνε
ελύγαέλιωσα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εντώκενχτύπησε
επέμ’νααπόμεινα
επέρενπήρε
εχάθαχάθηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
λύεταιλιώνει
ξάικαθόλου
ομματόπαματάκια
ούλτςόλους
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπατείπερπατάει
σίτα̤καθώς, ενώ σόταν<εις όταν
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερτλίνκαημένο, βασανισμένο, στενοχωρημένο dertli
χάταιχάνεται
ψ̌ηψυχή
ψ̌ηνψυχή
ψ̌όπονψυχούλα
Άκλερον κορμίν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost