Ο τρυφερόν

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κώστας Σιώπης

Έμ’νε δεκαοχτώ χρονών
’ποίκαν εμέν -ε- γαμπρόν
Ση γαρής το γιάν’ εσέγκαν
εμέναν τον τρυφερόν

Τη βραδήν σο κρεβατόπο μ’
’λέπω εγώ σο όρωμα μ’
τη γαρή ντ’ εστεφανώθα
να πάει χάται σο ορμάν’

Η χαρά τ’ εμόν εκόπεν
αχ! σο χάραμαν απάν’
Έρθεν ’πέρεν η τσουνίτσα
από ’πάν’ ι-μ’ το γιοργάν’

«Σούκ’ τεμπέλ’ συ ντό κοιμάσαι;»
λέει με τ’ εμόν η γαρή
«Δέβα δούλεψον και φέρε,
’γώ θα τρώω το φαΐν»

Αχ! παιδία, ντό θα ’φτάω;
’κ’ επορώ να λέω ’δέν!
Είνας γαρή έτον σον κόσμον,
επαντρεύτα εγώ ατέν

Λέγ’ ατο σ’ όλον τον κόσμον
λέγ’ ατο κι εσάς, παιδία
’Σ ση Θεού τα καλοσύνι͜ας
άσ̌κημον έν’ η υπαντρεία

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
άσ̌κημον	άσχημο
ατέν	αυτήν
βραδήν	βράδυ
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
γαρής	συζύγου, γυναίκας	karı
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
γιοργάν’	πάπλωμα	yorgan
δέβα	(προστ.) πήγαινε
’δέν	τίποτα
δούλεψον	(προστ.) δούλεψε
είνας	ένας/μία
εκόπεν	κόπηκε
έμ’νε	ήμουν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
επαντρεύτα	παντρεύτηκα
επορώ	μπορώ
έρθεν	ήρθε
εσέγκαν	μπήκαν
εστεφανώθα	στεφανώθηκα
έτον	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλοσύνι͜ας	πράξεις καλοσύνης, καλοσύνες
κρεβατόπο	κρεβατάκι
’λέπω	(ελέπω) βλέπω
ορμάν’	δάσος	orman
όρωμα	όνειρο
παιδία	παιδιά
’πάν’	(απάν’) πάνω
’πέρεν	(επέρεν) πήρε
’ποίκαν	(εποίκαν) έκαναν, έφτιαξαν	ποιέω-ῶ
’ς	(ας) από
σούκ’	(προστ.) σήκω
τεμπέλ’	τεμπέληδες	tembel/tenbel
τσουνίτσα	σκυλίτσα	κύων→κύαινα
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χάται	χάνεται