Ση θάλασσας τα κύματα

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κώστας Σιώπης

Ση θάλασσας τα κύματα
πατώ και ’κι βουλιάζω
Θέλω οπίσ’ να κλώσκουμαι
μέρ’ κι αν πατώ γλοιά̤ζω
Τ’ εμόν το άκλερον κορμίν
σα ’ψάρα̤ εγώ θα φάζω

Σον κόσμον εγώ ’κ’ επόρεσα,
τα νιάτα εγώ ’κ’ εχάρα
Σύρον, γιαβρόπο μ’, την τσά̤μα̤ σ’
βαθέα ας πιάν’ α’
Τα έμορφα τα μαλλόπα σ’
θα ’φτάγ’ ατα ’γώ σκάλα

Απλού, πουλί μ’, ση θάλασσαν,
απλού, δος με το χ̌έρι σ’
Σύρον κι έβγαλ’ με σην ξέραν
τέρεν να μη πιά̤νεις
Είμαι -ν- ατός ντο αγαπάς
θα ’ίνουμαι το ταίρι σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
άκλερον	άκληρο, φτωχό, δύστυχο, ταλαίπωρο
απλού	(προστ.) απλώσου
ατα	αυτά
ατός	αυτός
βαθέα	βαθιά
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γλοιά̤ζω	γλιστράω, ολισθαίνω	γλοιός
δος	δώσε
έβγαλ’	(προστ.) βγάλε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
επόρεσα	μπόρεσα
εχάρα	χάρηκα
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσκουμαι	γυρίζω, επιστρέφω
μαλλόπα	μαλλάκια
μέρ’	(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
ξέραν	ξεριά
οπίσ’	πίσω
πιάν’	πιάνει
σκάλα	κλίμακα, σκάλα, αποβάθρα λιμανιού, το μέρος μεταξύ των ποδιών της περισκελίδας προς την βουβωνική περιοχή (προσομοιάζει την κορυφή σκάλας προς το κεφαλόσκαλο), ειδικό εξάρτημα της παγίδας πουλιών	scala<scando
σύρον	(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
φάζω	ταΐζω
’φτάγ’	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω