Έλα, πουλί μ’, ας σα μακρά

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κωστίκας Τσακαλίδης

Τ’ ομμάτα̤ τ’ς μεγάλα είναι κι έμορφα
Έχ̌’ α̤τα τ’ εμόν το γιαβρίν [γιαρ, γιαρ, αμάν]
Έχ̌’ και πείσματα τρανά τ’ εμόν το γιαβρίν
[αχ!] και κάφ’ν’ ατά το ψ̌όπο μ’ [βάι! ν’ αηλί εμέν!]

Στείλω εγώ τ’ ομματόπα μ’ σ’ εμόν το γιαβρίν
[αχ!] ντο είναι δα̤κρωμένα [γιαρ, γιαρ, αμάν]
Στείλω εγώ τα χ̌ειλόπα μ’ σ’ εμόν το πουλίν
[αχ!] ντο είναι παγωμένα [βάι! ν’ αηλί εμέν!]

Έλα, πουλί μ’, ας σα μακρά, έμορφον,
[αχ!] αγλήγορα ας σα ξένα [γιαρ, γιαρ, αμάν]
Ένοιξα εγώ τ’ εγκαλόπο μ’ για τ’ εσέν,
φύγον κι έλα μετ’ εμέναν [και νασάν εμέν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγλήγορα	γρήγορα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατά	αυτά
γιαβρίν	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δα̤κρωμένα	δακρυσμένα
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
ένοιξα	άνοιξα
έχ̌’	έχει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νασάν	χαρά σε
ομμάτα̤	μάτια
ομματόπα	ματάκια
τρανά	μεγάλα
φύγον	(προστ.) φύγε
χ̌ειλόπα	χειλάκια
ψ̌όπο	ψυχούλα