Προβολή Τραγουδιού
Η μάνα |

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κωστίκας Τσακαλίδης
Ένας πονεμέντσα μάνα είχ̌εν τέσσερα παιδία Τ’ έναν επέρεν ο Χάρον, τα δύο η ξενιτεία Τ’ έναν επέμ’νεν σουμά -ν- ατ’ς, ν’ αηλί τ’ ατεινές το χάλ’ν ατ’ς ντ’ επέμ’νεν ατέ σουμά -ν- ατ’ς Ση μανίτσα χ̌έρ’ πη σ’κών’ το Θεόν ’κι θα γλυτών’ Ξάι ’κι θα παίρ’ α̤’ χαπάρ’ ντο κρούει ατον σο κεφάλ’ Τη μάναν πη τυρα̤ννίζ’, η καρδά̤ τ’ πώς ταγιανίζ’; Το Θεόν ξάι ’κι νουνίζ’; Η μάνα σ’ ατό τον κόσμον έν’ τη παιδί’ η χαρά Την ημέραν καταράται, τη νύχτα ανασπάλλ’ α̤τα Τη νύχταν ους το πρωί το Θεόν παρακαλεί η μανίτσα ας σην ψ̌ην Το Θεόν παρακαλεί η μάνα για το παιδίν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α̤’ | (α̤τό) αυτό, το | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
ανασπάλλ’ | ξεχνάω/ει | ||
ατέ | αυτή | ||
ατεινές | αυτηνής | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
έν’ | είναι | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
επέρεν | πήρε | ||
καρδά̤ | καρδιά | ||
καταράται | καταριέται | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
ξάι | καθόλου | ||
ους | ως, μέχρι | ||
παιδί’ | παιδιού | ||
παιδία | παιδιά | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
πη | που | ||
πονεμέντσα | πονεμένη | ||
σ’κών’ | σηκώνω/ει | ||
σουμά | κοντά | ||
ταγιανίζ’ | αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/εις | dayanmak | |
τυρα̤ννίζ’ | τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί | ||
χ̌έρ’ | χέρι | ||
χάλ’ν | χάλι, κατάντια | hal/ḥall | |
χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber | |
ψ̌ην | ψυχή |