Προβολή Τραγουδιού
Σον Θεόν βαρύν να μη έν’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης
Σον Θεόν βαρύν να μη έν’, κάτ’ θα λέγω παιδία Ο θάνατον ’κι σύρκεται τσ’ εγάπ’ς αροθυμίαν Άσπρα φορείς, άσπρα αναλλά͜εις, άσπρον η φορεσία σ’ Άσπρα τσ̌ιτσ̌έκια ’κχ̌ύουνταν ας σην πορπατεσία σ’ Έναν πουλίν θα ’ίνουμαι σα χ̌είλι͜α σ’ θα κονεύω Θα φιλώ μίαν, δεύτερον και θ’ αφήνω και φεύω Πορτοραζέτ’κα παιδία εσέν αέτσ’ ’κι αφήν’νε Μαθίζ’νε σε το σεβντι͜αλούκ’ και το σπαρέλι σ’ λύν’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αναλλά͜εις | φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα | ||
αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
αφήν’νε | αφήνουν | ||
εγάπ’ς | αγάπης | ||
έν’ | είναι | ||
θάνατον | θάνατος | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κονεύω | εγκαθίσταμαι, φωλιάζω, προσγειώνομαι (επί πτηνών) | konmak | |
’κχ̌ύουνταν | εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
μαθίζ’νε | μαθαίνουν κτ σε κπ, διδάσκουν | ||
μίαν | μια φορά | ||
παιδία | παιδιά | ||
πορπατεσία | περπατησιά, περπάτημα | ||
σεβντι͜αλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
σπαρέλι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
φεύω | φεύγω | ||
φορεσία | φορεσιά, ένδυση |