Ο Θεριάνον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Κουρτίδης, Γιάννης Τσανασίδης

Ο Θεριάντς πα -ν- έλεεν
«Ε! μάνα, Θεφρωνία,
κωδωνώστεν τα πρόβατα
και τα μικρά τ’ αρνία»

Ο Θεριάνον έλεεν:
«Το τσ̌οπανλούκ’ ’κι αφήνω!
Σα ραχ̌ι͜ά ντο βοσ̌κίζω εγώ
κρύα νερόπα πίνω»

Του Θεριάν’ και το καλύβ’
σ’ ομάλια εχαλάεν
Ο Θεριάντς επέθανεν,
ο παρχάρτς εταράεν

Ρωμαίικα λέγ’ν’ ατο «σ̌κεπάρ’»
και τούρκικα «κεσέρ’» -ι
Ο Θεριάντς επέθανεν
απάν’ σον Αε-Σέρ’-ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αε-Σέρ’	αϊ-Σέργιο
απάν’	πάνω
βοσ̌κίζω	βοσκάω
έλεεν	έλεγε
επέθανεν	πέθανε
εταράεν	ταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε	ταράσσω
εχαλάεν	χάλασε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κωδωνώστεν	(προστ.) βάλτε κουδούνια
λέγ’ν’	λένε
νερόπα	νεράκια
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παρχάρτς	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ρωμαίικα	(τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά
τσ̌οπανλούκ’	το επάγγελμα του βοσκού, ποιμενισμός	çobanlık