Γουρπάνι σ’, ανεγνώριμη

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Ιωάννης Κατωτοικίδης

Γουρπάνι σ’, ανεγνώριμη,
για δος μα γνωριμίαν
Έναν φίλεμαν κατί δί’ς
ατσ̌ά ’λέπ’ς με αλλομίαν;
 
Ουρανόν να έτονε χαρτίν
κι η θάλασσα μελάνι
Θ’ έγραφ’να τα παράπονα μ’·
θαρρώ απάν’ ’κ’ εφτάνει!
 
Γράμμαν γράφτω και στείλω σε,
πολλά πα χ̌αιρετώ σε
Πασ̌κείμ’ ντό ’κ’ εγροικάς ατο,
πόσον αροθυμώ σε;
 
Γράμμαν γράφτω και στείλω σε,
κάθουμαι και δακρύζω
Αρ’ απέσ’ σο καρδόπο μου
και ντό πολλά νουνίζω!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
αρ’	εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha	ἄρα
αροθυμώ	νοσταλγώ
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
γουρπάνι	θυσία	kurban/ḳurbān
δί’ς	δίνεις
δος	δώσε
δος μα	δώσε μου
έγραφ’να	έγραφα
εγροικάς	καταλαβαίνεις
έτονε	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κατί	γιατί δεν
’λέπ’ς	(ελέπ’ς) βλέπεις
νουνίζω	σκέφτομαι
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
φίλεμαν	φιλί