Το φανταρόπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Γιωργούλης Παπαδόπουλος, Χρήστος Παπαδόπουλος

Ο παιδάς εμέτσεν
τοι φίλτς εχαίρετ’σεν
Κύρ’ και μάναν αφήν’
και σο σταθμόν
Φύεται σα ξένα,
παραπονεμένα
Θα παρουσιάσ̌κεται
σο στρατόν

Σ’ έναν θαλαμόπον
ατό το φανταρόπον
με το κιφαλόπον
το τσάτσαλον
’φτάγ’ν’ ατον καψόνα̤
σα τρανά τ’ αλώνα̤
για να κόφτ’ το χούιν ατ’
το άτσαλον

Μετρά τα ημέρας,
είν’ πολλά τα ώρας
κι όλεν ερωτά
το λογαχόν
πότε θα τελείται,
ντο έσυρεν κανείται
για να κλώσ̌κεται
με το καλόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αφήν’	αφήνει
είν’	(για πληθ.) είναι
εμέτσεν	μέθυσε
ερωτά	ρωτάει
έσυρεν	έσυρε, τράβηξε, έριξε
κανείται	φτάνει, είναι αρκετό
κιφαλόπον	κεφαλάκι
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
κόφτ’	κόβει
κύρ’	πατέρα
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
παιδάς	παιδί, νέος άντρας
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τοι	τους/τις
τρανά	μεγάλα
τσάτσαλον	γυμνό
φανταρόπον	φανταράκι
φίλτς	φίλους
φύεται	φεύγει
χούιν	συνήθεια	huy/ḫūy
ώρας	ώρες