Πατρίδα μ’, εροθύμεσα

Προβολή Τραγουδιού

Πατρίδα μ’, εροθύμεσα
τ’ έμορφα τα παρχάρι͜α σ’
Τα στράτας ντ’ επορπάτ΄ναμε,
το χώμαν, τα λιθάρι͜α σ’

♫

’Ροθύμεσα να πίνω εγώ
νερόν ας σα πεγάδι͜α σ’
Τα ποταμόπα, τα ραχ̌ι͜ά,
τ’ έμορφα τα λιβάδι͜α σ’

’Ροθύμεσα ν’ ακούγω εγώ
πατρίδας τραγωδίας
Ν’ ακούγω λύρας παίξιμον
και κωδωνί’ λαλίας

Τα πουλόπο να κελαηδούν
απέσ’ και σα ορμάνι͜α
Τα πρόγρατα να βόσκουσαν
απάν’ και σα ρακάνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
έμορφα	όμορφα
εροθύμεσα	νοστάλγησα
κωδωνί’	κουδουνιού
λαλίας	λαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
λιθάρι͜α	λιθάρια, πέτρες
ορμάνι͜α	δάση	orman
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πεγάδι͜α	βρύσες
ποταμόπα	ποταμάκια
πουλόπο	πουλάκι
ρακάνι͜α	γήλοφοι
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
’ροθύμεσα	(εροθύμεσα) νοστάλγησα
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τραγωδίας	τραγούδια