Εκράτ’να έναν τριαντάφυλλον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Ιωακειμίδης, Κώστας Πουτακίδης

Εκράτ’να έναν τριαντάφυλλον
κι επέρες ας σο χ̌έρι μ’
Κι εγώ εκλώστα κι είπα σε
«εσέν θα ευτάγω ταίρι μ’»

Να έξερες πώς μερμηκώ
όντες γλυκοτερείς με
Άψιμον καίει το καρδόπο μ’,
βρούλαν σο ψ̌όπο μ’ δί’ς με

Επέρες και εσέγκες α’,
πουλί μ’, απέσ’ σα ψ̌ήα σ’
Να έξερες σο καρδόπο μ’
ντο έψ̌ες τα φωτίας

Να έξερες πώς μερμηκώ
όντες γλυκοτερείς με
Άψιμον καίει το καρδόπο μ’,
βρούλαν σο ψ̌όπο μ’ δί’ς με

Τρανόν χαράν εδώκες με
κι επέρα τα μουράτι͜α μ’
Ασ’ τ’ εκλώστες κι ετέρεσες
εμέν απέσ’ σ’ ομμάτι͜α μ’

Να έξερες πώς μερμηκώ
όντες γλυκοτερείς με
Άψιμον καίει το καρδόπο μ’,
βρούλαν σο ψ̌όπο μ’ δί’ς με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
απέσ’	μέσα
ασ’	από
άψιμον	φωτιά
βρούλαν	φλόγα	brûler
δί’ς	δίνεις
εδώκες	έδωσες
εκλώστα	γύρισα, επέστρεψα
εκλώστες	γύρισες, επέστρεψες
εκράτ’να	κρατούσα
έξερες	ήξερες
επέρα	πήρα
επέρες	πήρες
εσέγκες	έβαλες, εισήγαγες
ετέρεσες	κοίταξες
ευτάγω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
έψ̌ες	άναψες
καρδόπο	καρδούλα
μερμηκώ	μυρμηγκιάζω, μουδιάζω	μυρμηκιῶ
μουράτι͜α	επιθυμίες, πόθοι	murat/murād
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
φωτίας	(γεν.ενικ.) φωτιάς, (ον.πληθ., τα) φωτιές
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌όπο	ψυχούλα