Προβολή Τραγουδιού 
| Τη θάλασσας το νερόν | 
 Κιμιγιάν
ΚιμιγιάνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Γιώργος Στεφανίδης
Τη θάλασσας το νερόν αλυκόν έν’, αλυκόν Τη κουτσ̌ής το φίλεμαν σον πεκιάρ’ έν’ γιατρικόν Μάνα, η νύφε τ’ εμόν ατέ θα φέρ’ -τ- σε νερόν Σα ξύλα -ν- ατέ θα πάει ήντι͜αν λες ατεν θ’ ευτάει Τη τυφεκί’ μ’ το ταπάν άμον το Καράκαπαν Τη σέβντας ι-μ’ τ’ όνεμαν γραμμένον έν’ εκειαπάν’ [Τρώγω το Θεό σ’, γιαβρί μ’] Άσπρεσσα -ν- άμον το χι͜όν’, κόκκινος άμον χρυσόν Άγγελος θα ’ίνουμαι θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν [Τρώγω το Θεό σ’, γιαβρί μ’]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αλυκόν | αλμυρό/ή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άσπρεσσα | άσπρη | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εκειαπάν’ | εκεί πάνω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ήντι͜αν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| κουτσ̌ής | κόρης | ||
| νύφε | νύφη | ||
| όνεμαν | όνομα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
| σέβντας | (πληθ. τα) αγάπες, έρωτες | sevda/sevdā | |
| ταπάν | βάση, το πίσω τμήμα (κοντάκι) τυφεκίου | taban | |
| τυφεκί’ | τουφεκιού | tüfek/tufeng | |
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| ψ̌ην | ψυχή | 
