| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Πολλά να λέγω πα ’κ’ επορώ αρ’ ολίγα πα ’κι κανείνταν Τα τέρτι͜α μ’ είναι, ψ̌η μ’, πολλά μερών’ πα και ’κι τελείνταν Τυρα̤ννίγουμαι και κλαίγω σε καν’νάν τιδέν ’κι λέγω Σ’ έναν έμορφον κορτσόπον τα παράπονα μ’ θα λέγω Έρθα, πουλί μ’, ση μαχαλά σ’ έρθα ση γειτονία σ’ Κανείς ’κι κουίζ’ τ’ όνεμα σ’ ν’ ακούω και/πα τη λαλία σ’ Ε! τσουνίτσας θεγατέρα, πάντα λες με «δέβα κι έλα» Μετ’ ατόν χαρεντερί͜εις με κι έναν φίλεμαν ’κι δί’ς με Άμον ήλιος εφώταξες αρ’ άμον αέρα εδέβες Ούσνα εκαλοτέρ’να σε ραχ̌όπα επιδέβες Έναν μήναν κι έναν χρόνον σύρω τη σεβτάς τον πόνον Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’, ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εδέβες | πέρασες, έφυγες, διάβηκες | διαβαίνω | |
| εκαλοτέρ’να | καλοκοιτούσα, ξανακοιτούσα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| επιδέβες | έφυγες, άφησες πίσω, προσπέρασες, ξεπέρασες | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| εφώταξες | φώτισες, έλαμψες | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείνταν | φτάνουν, είναι αρκετά | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εδέβες | πέρασες, έφυγες, διάβηκες | διαβαίνω | |
| εκαλοτέρ’να | καλοκοιτούσα, ξανακοιτούσα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| επιδέβες | έφυγες, άφησες πίσω, προσπέρασες, ξεπέρασες | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| εφώταξες | φώτισες, έλαμψες | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείνταν | φτάνουν, είναι αρκετά | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουίζ’ | φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όνεμα | όνομα | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίγουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωρούμαι | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χαρεντερί͜εις | χαροποιείς, ψυχαγωγείς | ||
| ψ̌η | ψυχή |
