
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες | 
Τ’ έναν τ’ ομμάτι σ’ έβλαψα, τ’ άλλο χαΐρ’ ’κ’ ευτάει σε Απ’ ατώρα εγώ θα τερώ η μάνα σ’ ντό θα ’φτάει σε Ισ̌μάρ’ όντες εντώκα σε η μάνα σ’ κάτ’ εγροίκ’σεν Αν ερωτά σε, πέ’ ατεν «ση γούλαν ατ’ς ’κ’ ερρούξεν» Λέω να παρχαρεύ’ ατεν να ’φτάγ’ ατεν ρομάνα Σο Τοψιλάρ’ να κατηβάζ’ με το κρενίν το γάλα Τα χτήνια εξέβαν σο παρχάρ’ ν’ αλμέ͜ει η παρχαρέτ’σσα Να τρώω τον Θεόν εθε ντό έτον Τορταλέτ’σσα Να τρώω τον Θεόν εθε ντό έν’ Τοψιλαρέτ’σσα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αλμέ͜ει | αρμέγει | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| εγροίκ’σεν | κατάλαβε | ||
| εθε | του/της | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντώκα | χτύπησα | ||
| εξέβαν | βγήκαν | ||
| ερρούξεν | έπεσε | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κατηβάζ’ | κατεβάζει | ||
| κρενίν | ξύλινος οχετός ύδατος, βρύση, κρήνη | ||
| ομμάτι | μάτι | ὀμμάτιον | |
| όντες | όταν | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρέτ’σσα | η γυναίκα που είναι επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού (ορεινού τόπου θερινής βοσκής) | ||
| παρχαρεύ’ | παραθερίζω/ει σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’φτάει | (ευτάει) κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| χαΐρ’ | προκοπή, καλή τύχη, ευημερία | hayır/ḫayr | |
| χτήνια | αγελάδες | 
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. | 
|---|---|---|---|
| αλμέ͜ει | αρμέγει | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| εγροίκ’σεν | κατάλαβε | ||
| εθε | του/της | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντώκα | χτύπησα | ||
| εξέβαν | βγήκαν | ||
| ερρούξεν | έπεσε | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κατηβάζ’ | κατεβάζει | ||
| κρενίν | ξύλινος οχετός ύδατος, βρύση, κρήνη | ||
| ομμάτι | μάτι | ὀμμάτιον | |
| όντες | όταν | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρέτ’σσα | η γυναίκα που είναι επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού (ορεινού τόπου θερινής βοσκής) | ||
| παρχαρεύ’ | παραθερίζω/ει σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| πέ’ | (προστ.) πες | ||
| ρομάνα | παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| ’φτάγ’ | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’φτάει | (ευτάει) κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| χαΐρ’ | προκοπή, καλή τύχη, ευημερία | hayır/ḫayr | |
| χτήνια | αγελάδες | 

