Κόρ, έλα σ’ εμέτερα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Παύλος Τορνικίδης

Κορτσόπον λεμόν’-λεμόν’,
το πόι σ’ άμον τ’ εμόν
Άγγελος θα ’ίνουμαι,
θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν

Κορτσόπον, τίνος είσαι;
Μήλον κόκκινον είσαι
Φύγον κι έλα μετ’ εμέν,
βασιλόπουλον είσαι

Τη πόρτας ι-σ’ τα ξύλα
έτερα είν’ έτερα
Άφ’ς τον κύρ’ -τ- σ’ και τη μάνα σ’,
κόρ’, έλα σ’ εμέτερα

Κόρ’, έλα σ’ εμέτερα
μετ’ εμένα θα ζεις καλά
Εγώ θα τρανύνω σε
με το μέλ’ και το γάλα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άφ’ς	(προστ.) άφησε
είν’	(για πληθ.) είναι
εμέτερα	δικά μου/μας	ἡμέτερος
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εσόν	δικός/ή/ό σου
έτερα	διαφορετικά, αλλιώς, άλλα
’ίνουμαι	γίνομαι
κορτσόπον	κοριτσάκι
κύρ’	πατέρα
μέλ’	μέλι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
παίρω	παίρνω
πόι	ύψος, μπόι	boy
πόρτας	(ονομ.πληθ.) πόρτες	porta
τίνος	ποιού;
τρανύνω	μεγαλώνω, αναθρέφω
φύγον	(προστ.) φύγε
ψ̌ην	ψυχή