Η θάλασσα φουρτούνα έτον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Κεσίδης, Παύλος Τορνικίδης

Η θάλασσα φουρτούνα έτον
κι εγώ κολύμπ’ εντούνα [βάι!]
Τρί’ ώρας ετσεγκλέσ̌ευα
και ψ̌ην ’κ’ επαρεδούν’να [βάι!]

Θάλασσα έπαρ’ [ξαν] τα δά̤κρα̤ μ’
κι αέρα τη λαλία μ’ [βάι!]
Έπαρ’ και δέβα [ξαν] δος ατα
τ’ αρνί μ’ σην ξενιτείαν [βάι!]

Θάλασσα με τα κύματα σ’
δόστεν τ’ αρνί μ’ λαλίαν [βάι!]
Πέτ’ α̤το «αραεύ’νε σε
ομμάτι͜α σεβταλία» [βάι!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
ατα	αυτά
δά̤κρα̤	δάκρυα
δέβα	(προστ.) πήγαινε
δος	δώσε
εντούνα	χτυπούσα
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επαρεδούν’να	παρέδινα
έτον	ήταν
ετσεγκλέσ̌ευα	ψυχομαχούσα, πάλευα εναγωνίως	cenkleşmek<cenk/ceng
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
λαλίαν	λαλιά, φωνή
ξαν	πάλι, ξανά
ομμάτι͜α	μάτια
πέτ’	(προστ.) πείτε
σεβταλία	ερωτοχτυπημένα, ερωτευμένα	sevdalı
τρί’	τρεις
ψ̌ην	ψυχή
ώρας	ώρες