Τραντάφυλλο μ’ το φιστάνι σ’

Προβολή Τραγουδιού

Ο Μιχάλης Καλιοντζίδης παίζει και τραγουδάει Παρυάδρη

Στιχουργοί: Γιωργούλης Λαφαζανίδης

Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης

Εποίκες με, ασ’χώρετον,
νέ τρώγω και νέ πίνω
Το χ̌έρι μ’ θέκω μαξιλάρ’
και για τ’ εσέν νουνίζω

Έλα, έλα μετ’ εμέν
μη σκοτώνω εγώ εμέν
Τα μαγουλόπα σ’ κόκκινα,
[Αχ!] θα κείμαι μετ’ εσέν

Τραντάφυλλο μ’, το φιστάνι σ’
έν’ ας σην Πόλ’ ραμμένον
Τ’ εμόν του καρίπ’ τ’ όνεμαν
σ’ αστάρ’ να έτον γραμμένον

Έλα, έλα μετ’ εμέν
μη σκοτώνω εγώ εμέν
Τα μαγουλόπα σ’ κόκκινα,
[Αχ!] θα κείμαι μετ’ εσέν

Ση θάλασσας τα κύματα
καρέκλας καρυδένι͜α
Σα μὲσα σ’ να τυλίγουμαι
τα μαργαριταρένι͜α

Έλα, έλα μετ’ εμέν
μη σκοτώνω εγώ εμέν
Τα μαγουλόπα σ’ κόκκινα,
[Ωχ!] θα κείμαι μετ’ εσέν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αστάρ’	φόδρα, υπόστρωμα	astar/āster
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
έτον	ήταν
θέκω	θέτω, τοποθετώ, βάζω
καρίπ’	μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο	garip/ġarīb
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
μαγουλόπα	μαγουλάκια
μὲσα	(τα) η μέση
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νέ	ούτε	ne
νουνίζω	σκέφτομαι
όνεμαν	όνομα
τυλίγουμαι	τυλίγομαι