Σύρω τη σεβτάς τον πόνον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μπαλτατζίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

[Αχ!] Ας είχα τα νεότητα μ’
ας έμ’νε είκοσ’ χρονών -ι
Τα παλαλά ντ’ εποίν’να εγώ
εκείνον τον καιρόν -ι

Έναν μήνα κι ένα χρόνο
σύρω τη σεβτάς τον πόνον
[Και] Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Μάνα μ’, γιατί εποίν’νες με
αΐκον πονεμένον;
Όλια τα καρδί͜ας χ̌αίρουνταν
τ’ εμόν πάντα κλαμένον

Έναν μήνα κι ένα χρόνο
σύρω τη σεβτάς τον πόνον
[Και] Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

[Εχ!] Θα χτίζω σιδερό̤ν καρδι͜άν
γεράδες να μη φέρει
Τα τέρτι͜α και τα βάσανα
όλια να υποφέρει

Έναν μήνα κι ένα χρόνο
σύρω τη σεβτάς τον πόνον
[Και] Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
γεράδες	πληγές, τραύματα	yara
έμ’νε	ήμουν
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
εποίν’νες	έκανες, έφτιαχνες	ποιέω-ῶ
καρδί͜ας	καρδιές
κιφάλι	κεφάλι
νεότητα	νιότη, νιάτα
όλια	όλα
παλαλά	τρελά, τρέλες
σεβτάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
χ̌αίρουνταν	χαίρονται