Τικ | Τραγούδι

Προβολή Τραγουδιού

Παραδοσιακοί σκοποί της Ματσούκας του Πόντου

Καλλιτέχνες: Κωστάκης Πετρίδης, Χριστόφορος Χριστοφορίδης

Ο ήλιον έν’ τ’ εμέτερον
κι ο φέγγον τση Τουρκίας
Καλανταρί’ σο φίλεμαν
μακρύν’νε τα μαλλία σ’

Έπαρ’ το καλαθόπο σου
κι ας πάμε σα χαμούφτας
Εγώ -ν- ας λύνω το σπαρέλ’ σ’
κι εσύ πέ’ «νέπρε, ντ’ ευτάς;»

Η καρδία σ’ άμον παχτσ̌έν,
σ’ άκρας απ’ έναν πρόαν
Όλον την μέραν βόσκουνταν
πλάν καικά ’κ’ ευτάν’ πόδαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκρας	άκρης, άκρες (πληθ. τα)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
βόσκουνταν	βοσκούν
εμέτερον	δικός/ή/ό μου	ἡμέτερος
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
ευτάν’	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
καλαθόπο	καλαθάκι
Καλανταρί’	(γεν.) Γενάρη
νέπρε	μωρέ, βρε, βρε συ
παχτσ̌έν	κήπος, περιβόλι	bahçe/bāġçe
πέ’	(προστ.) πες
πλάν	πλάι, πλαϊνό/ παρακείμενο μέρος, παραπέρα
πόδαν	ίχνος, πατημασιά, βήμα
πρόαν	πρόβατο
σπαρέλ’	μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους	spalliera
τση	της
φέγγον	φεγγάρι
φίλεμαν	φιλί
χαμούφτας	φράουλες