Προβολή Τραγουδιού 
| Τικ | 
 Παραδοσιακοί σκοποί της Ματσούκας του Πόντου
Παραδοσιακοί σκοποί της Ματσούκας του ΠόντουΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Χριστόφορος Χριστοφορίδης
Εσ̌ύριζα τα πρόατα μ’, έμπρου κιάν’ η Κιαλίτσα Τ’ εμόν την καρδι͜ά έκαψεν έμορφος τρυγονίτσα -Μαύρε Σαχπαζάρ’ Κουτνίν σπαρέλ’ θα ’φτάγω σε, κουμάσ̌’ Χατσαβερίτ’κον Ράψην να έχ̌’ Καπίκεης και χάρτσ̌ιν Λιβερίτ’κον Σο χωραφάκρι σ’ εκάθουμ’ αρ’ άμον χωμολέας Εκάθουμ’ και -ν- εμέτρανα τσ’ εγάπ’ς τα μακελλέας Σον Θεόν βαρύν να μη έν’ κάτ’ θα λέω, παιδία Ο θάνατον ’κι σύρκεται, τσ’ εγάπ’ς αροθυμία Ανάθεμα, ανάθεμα, αναθεματιγμένον Θέλω να καλατσ̌εύω σε, ’κι θέλτς με αφορισμένον Εφόρεσεν κι ενέλλαξεν ση μάνας ατ’ς επέγ’νεν Εντώκεν κι ετυλίε με, η πεθερά τ’ς ετέρ’νεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εκάθουμ’ | καθόμουν | ||
| εμέτρανα | μετρούσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| έμπρου | εμπρός, μπροστά | ||
| έν’ | είναι | ||
| ενέλλαξεν | φόρεσε καλά/γιορτινά ρούχα | ||
| εντώκεν | χτύπησε | ||
| επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
| εσ̌ύριζα | σφύριζα | ||
| ετέρ’νεν | κοιτούσε | ||
| ετυλίε | τυλίχθηκε | ||
| εφόρεσεν | φόρεσε ρούχα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| καλατσ̌εύω | μιλάω, συνομιλώ, συζητώ | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιάν’ | και άνω, και εξής, και πέρα | ||
| κουμάσ̌’ | ύφασμα | kumaş | |
| κουτνίν | ύφασμα βαμβακομέταξο ριγωτό εύχρηστο στα γυναικεία φορέματα | ||
| μακελλέας | σκαπανιές, τσαπιές | μάκελλος/μακέλλῃ (μία + κέλλω=κοψιμο μιάς κατευθυνσης, μιας πλευράς) | |
| παιδία | παιδιά | ||
| πρόατα | πρόβατα | ||
| ράψην | ραφή | ||
| σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| χάρτσ̌ιν | συμπληρωματικό ή διακοσμητικό σιρίτιο που χρησιμοποιείται κατά το ράψιμο ρούχων | harç<ḫarc | |
| χωμολέας | το έντομο μυρμηκολέων | χῶμα + λέων | 
