Προβολή Τραγουδιού

Κρούγ’νε σο νου μ’ τα παλαιά

Καλλιτέχνες: Γκόλφω Τσακαλίδου, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Τερώ τα ραχ̌οκέφαλα,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
τερώ τ’ άγρα̤ τ’ ορμάνι͜α
[Μα την Παναΐαν λέω!]
Κρούνε σο νου μ’ τα παλαιά
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
ντο έμ’νες ούλ’ εντάμαν
[Μα την Παναΐαν λέω!]

Ατώρα εχωρίγαμε,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
τρώει με η αροθυμία
[Μα την Παναΐαν λέω!]
Ήλε μ’, τον κύρη μ’ π’ έχασα
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
και νουνίζω αλλομίαν
[Μα την Παναΐαν λέω!]

Πατέρα μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
πάντα εσέν νουνίζω
[Μα την Παναΐαν λέω!]
Σ’ όρωμα μ’ πάντα ελέπω σε
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
και την καρδι͜ά μ’ κλαινίζω
[Μα την Παναΐαν λέω!]

Την κεμεντζ̌έν ντο έπαιζες
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
κι έσ’κωνες το χωρίον
[Μα την Παναΐαν λέω!]
Ατά επέμ’νανε σο νου μ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
ασ’ όλεν το καλλίον
[Μα την Παναΐαν λέω!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άγρα̤	άγρια
αλλομίαν	άλλη μια φορά
ανασπάλλω	ξεχνώ
αροθυμία	νοσταλγία
ασ’	από, από τότε (που), καθώς
ατά	αυτά
ατώρα	τώρα
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
ελέπω	βλέπω
έμ’νες	ήμασταν
εντάμαν	μαζί
επέμ’νανε	απόμειναν
έσ’κωνες	σήκωνες
εχωρίγαμε	χωρίσαμε
καλλίον	καλύτερο (επίθ.), καλύτερα (επίρ.)
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλαινίζω	κάνω κάποιον/ους να κλάψει/ουν, στενοχωρώ
κρούνε	χτυπούνε
κρούνε σο νου μ’	έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου
νουνίζω	σκέφτομαι
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
ορμάνι͜α	δάση	orman
όρωμα	όνειρο
ούλ’	όλοι
ραχ̌οκέφαλα	κορφές βουνών
τερώ	κοιτώ
τσ̌άνουμ	αγαπημένη μου	canım

Σημειώσεις

Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στον Γιώργο Τσακαλίδη (Τσάκας), πατέρα της ερμηνεύτριας.