Οι Πόντιοι αδελφωμέν’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Χρήστος Παπαδόπουλος, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Εντάμαν ούλ’ αδελφωμέν’
οι Πόντιοι γλεντούμε
Ένας κρατεί την κεμεντζ̌έν
κι όλ’ εμουν τραγωδούμε

Παρέα χτίζομ’ έμορφον
ρακίν, κρασίν να πίνουμ’
Όθεν κέσ’ πάμε λάσκουμες,
την κεμεντζ̌έν ’κι αφήνουμ’

Γλυκέα παίζ’ και κελαηδεί
ους να μερών’ η λύρα
Αΐκον ταπιέτ’ αγνόν
σον κόσμον άλλο ’κ’ είδα

Εντάμαν ούλ’ αδελφωμέν’
οι Πόντιοι γλεντούνε
Χορεύ’νε το Σέρα χορόν,
τη γην καταπατούνε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγνόν	αλλόκοτο/η, περίεργο/η, σπουδαίο/α, αξιοθαύμαστο/η	ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω
αΐκον	τέτοιο/α
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
έμορφον	όμορφο
εμουν	μας
εντάμαν	μαζί
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
λάσκουμες	περιφερόμαστε, τριγυρίζουμε, περιπλανιόμαστε	ἀλάομαι/ηλάσκω
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλ’	όλοι/α
ούλ’	όλοι
ους	ως, μέχρι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
ταπιέτ’	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
τραγωδούμε	τραγουδάμε
χορεύ’νε	χορεύουν