Προβολή Τραγουδιού

Τ’ εμόν τ’ αρνίν ’κ’ ευρίεται

Καλλιτέχνες: Χρήστος Παπαδόπουλος, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Τ’ εμόν τ’ αρνίν ’κ’ ευρίεται
σ’ όλεν την οικουμένη
Εγώ ’κ’ εχόρτασα απ’ ατό,
εκείνον απ’ εμέν -ι

Καλογερικά θα φορώ,
την καρδά̤ σ’ θα μαυρύνω
Σ’ εσέν ντο έχω τη σεβτάν,
πουλόπο μ’, θα τρανύνω

Αρνόπο μ’, με το γέλος ι-σ’
χαράζ’νε τα ραχ̌ία
Ο φέγγον πάει και βασιλεύ’,
ξημερών’ κρύα - κρύα

Ο κάντρος ι-σ’ απάν’ σο στόλ’,
πουλόπο μ’, ετοζώθεν
Επέρα να σπογγίζ’ ατο,
η γούλα μ’ εγομώθεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
γέλος	γέλιο, περίγελος
γούλα	λαιμός	gula
εγομώθεν	γέμισε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επέρα	πήρα
ευρίεται	βρίσκεται
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
κάντρος	κορνίζα, κάδρο, φωτογραφία	quadro
μαυρύνω	μαυρίζω
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σπογγίζ’	σκουπίζω/ει
στόλ’	τραπέζι	стол
τρανύνω	μεγαλώνω, αναθρέφω
φέγγον	φεγγάρι
χαράζ’νε	χαράζουν