Το νέφος θα φουρκίζ’ μας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Λιζέτα Νικολάου

Το νέφος θα φουρκίζ’ μας -ε
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
τη Σάββαν ξαν θα φεύω
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]
Πώς να βραδύν’ την Κερεκήν
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
πουλί μ’, θα παρχαρεύω
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]

Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν,
άλλο ’κι γελούν
Πορπατούν απέσ’ σα πόλεις
και παραμιλούν
Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν!

Μαυρύν’ και πάει ο ουρανός,
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
καπνός παντού γομούται
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]
Η πόλ’ θαρρείς και καίεται
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
Πη φεύ’ μανάχον σούται
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]

Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν,
άλλο ’κι γελούν
Πορπατούν απέσ’ σα πόλεις
και παραμιλούν
Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν!

Μέρμηγκας τ’ αυτοκίνητα
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
θα φεύομε αλλομίαν
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]
Κάθαν Σαββάτο σον παρχάρ’,
[Βάι! Βάι! ’λαλούμ]
Δευτέρα ση δουλείαν
[Έλα μετ’ εμέν/Ποδεδίζω σε!]

Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν,
άλλο ’κι γελούν
Πορπατούν απέσ’ σα πόλεις
και παραμιλούν
Οι ανθρώπ’ άλλο ’κι χάρουν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
ανθρώπ’	άνθρωποι
απέσ’	μέσα
βραδύν’	βραδιάζει
γομούται	γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
δουλείαν	δουλειά
κάθαν	κάθε
καίεται	καίγεται
Κερεκήν	Κυριακή
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μανάχον	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μαυρύν’	μαυρίζει
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξαν	πάλι, ξανά
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχαρεύω	παραθερίζω σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι)
πη	που
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σε	να σε χαρώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πορπατούν	περπατούν
Σάββαν	Σάββατο	Shabbat
σούται	σώνεται
φεύ’	φεύγει
φεύομε	φεύγουμε
φεύω	φεύγω
φουρκίζ’	πνίγω/ει
χάρουν	χαίρονται