Κιλελέρ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Αηλί εμέν τον γεωργόν
έχ’νε με πάντα ’φτωχόν
Με παιδία, μάναν, κύρ’
και μ’ έναν γαρή γιασίρ’

’Κ’ επορώ ν’ ανοίγω ’μάτ’
το ψωμί μ’ πάντα παγιάτ’
Μίαν βρέχ̌’, μίαν ’κι βρέχ̌’
καμίαν η τσ̌όπη μ’ ’κ’ έχ̌’

Ο αγρότης ’κι χορτάζ’
πάντα άλλτς δουλεύ’ και φάζ’
και η πείνα ξάν’ θα φέρ’
έναν κι άλλο Κιλελέρ

Ο αγρότης απεργεί
και η γη μαυροφορεί
Τα τσ̌ιτσ̌έκια κιτρινούν
τα μωρά τ’ ασ’ το πεινούν

Ας σον κόσμον ζω μακρά
μαύρα χρόνια και πικρά
Και καμίαν ’κι γελώ,
’κι χορεύω, ’κι γλεντώ

Ο αγρότης ’κι χορτάζ’
πάντα άλλτς δουλεύ’ και φάζ’
και η πείνα ξάν’ θα φέρ’
έναν κι άλλο Κιλελέρ

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άλλτς	άλλους
ασ’	από
βρέχ̌’	βρέχει
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
γιασίρ’	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
δουλεύ’	δουλεύει
έναν κι άλλο	άλλο ένα, ένα ακόμη
επορώ	μπορώ
έχ̌’	έχει
έχ’νε	έχουνε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κύρ’	πατέρα
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μίαν	μια φορά
ξάν’	ξαίνει, κατεργάζεται το μαλλί ώστε να γίνει κατάλληλο για κλώσιμο
παιδία	παιδιά
τσ̌ιτσ̌έκια	λουλούδια	çiçek
τσ̌όπη	τσέπη	cep/ceyb
φάζ’	ταΐζω/ει
φέρ’	φέρνω/ει

https://bit.ly/kileler