Τ’ αρνί μ’ επήεν σα μακρά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Στ. Εφραιμίδης

Οσήμερον ο ουρανόν
κλαίει μετ’ εμέν εντάμαν
Τ’ αρνί μ’ επήεν σα μακρά,
ν’ αηλί εμέν την μάναν!

Όσον το τρένον φεύ’ και πάει
λύεται η καρδία μ’
Γιατί απέσ’ έν’ το γιαβρί μ’
που πάει σην ξενιτείαν

Ας σην εγκάλι͜α μ’ αποπέσ’
’κ’ εφέκα ’το καμίαν
Θα χάμαι -ν- ας σην καμονήν
κι ας σην αροθυμίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
απέσ’	μέσα
αποπέσ’	από μέσα
αροθυμίαν	νοσταλγία
ας σην	απ’ την	ασό σην (από την)
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγκάλι͜α	αγκαλιά
έν’	είναι
εντάμαν	μαζί
επήεν	πήγε
εφέκα	άφησα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
καμονήν	καημός, (αιτ.) καημό
λύεται	λιώνει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
οσήμερον	σήμερα
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
φεύ’	φεύγει
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω