Άμον όραμαν, πουλόπο μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Θεοδοσιάδης, Σοφία Παπαδοπούλου

Ασ’ το είδα σε, πουλί μ’,
εσέβες σην ψ̌η μ’
Η εγάπ’ τ’ εμόν, να ’ίνουμες ζευγάρ’
έντονε τρανόν

Άμον όραμαν, πουλί μ’,
έρθες εμπροστά μ’
Τ’ ομματόπα μ’ κλαίν’ και -ν- ας σην χαρά μ’
τα χ̌ειλόπα μ’ λέν’

Τα χ̌ειλόπα μ’ λέν’, πουλί μ’,
θα ’ίνεσαι τ’ εμόν
Και βασίλισσαν ’γώ θα ’φτάγω σε -ν
και σ’ οσπίτ’ τ’ εμόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ας σην	απ’ την	ασό σην (από την)
ασ’	από
εγάπ’	αγάπη
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έντονε	έγινε
έρθες	ήρθες
εσέβες	μπήκες
’ίνεσαι	γίνεσαι
’ίνουμες	γινόμαστε
ομματόπα	ματάκια
όραμαν	όνειρο
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χ̌ειλόπα	χειλάκια
ψ̌η	ψυχή