Τα μαλλία μ’ άσπρα χιόνια

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιώπης, Μιχάλης Ζερφειρίδης

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνι͜α
[Ωχ! ν’ αηλί εμέν]
Πώς εδέβανε τα χρόνι͜α μ’;
[Ντό θα ’ίνουμαι;]

Χρόνι͜α είναι και δι͜αβαίν’νε
[Ωχ! ν’ αηλί εμέν]
πάνε και οπίσ’ ’κι κλώσκουν
[Ντό θα γίνουμαι;]

Ατώρα τα χρόνι͜α εδέβαν
και -ν- εγέρασα
Έρθα, ετράνυνα κι εδέβα
και ’κ’ εγέλασα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατώρα	τώρα
γίνουμαι	γίνομαι
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
εγέρασα	γέρασα
εδέβα	(για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα	διαβαίνω
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έρθα	ήρθα
ετράνυνα	μεγάλωσα, ανέθρεψα	τρανόω-ῶ
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσκουν	γυρίζουν, επιστρέφουν
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
οπίσ’	πίσω