Ο ουρανόν ελίβωσεν

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Μιχάλης Ζερφειρίδης, Προκόπης Γεωργιάδης

expand_content

Ο ουρανόν ελίβωσεν,
ντ’ εποίκα ’τον ’κι ’ξέρω
Βαθέα ακούω από μακρά
«θα παίρω σε και φεύω»

Παρακαλώ σε -ν, ουρανέ,
το Χάρον και -ν- εσέναν
Εγώ νέον παιδίν είμαι
γιατί να παίρτς εμέναν;

Τα σύννεφα εμαύρυναν
’χαμέλυναν και κλαίνε
Έγκεν Αρχάγγελον τ’ αγγέλτς
το ψ̌όπο μ’ για να παίρ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγέλτς	αγγέλους
βαθέα	βαθιά
έγκεν	έφερε
ελίβωσεν	συννέφιασε
εμαύρυναν	μαύρισαν
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
παίρ’νε	παίρνουν
παίρτς	παίρνεις
παίρω	παίρνω
’τον	αυτόν
φεύω	φεύγω
’χαμέλυναν	(εχαμέλυναν) χαμήλωσαν
ψ̌όπο	ψυχούλα