Ανάθεμα, ανάθεμα

Προβολή Τραγουδιού

Ανάθεμα -ν-, ανάθεμα
αΐκον γειτονία
Εσέγκεν με σα αίματα
κι εφίλεσα ’τεν μίαν

Είδεν μας -ε- και η μάνα σ’
και -ν- εμαύρυνεν τ’ απάν’ ατ’ς
Είδεν μας -ε- και -ν- ο κύρ’ς ατ’ς
και -ν- ερρούξεν απ’ οπίσ’ ατ’ς

Μάνα, ατός τη σ̌κύλ’ ο γιόν
σίτι͜α επέᶥγ̆’να σο νερόν
Ατός έτονε κρυμμένος
και -ν- άμον γουτουρεμένος

Ατός εστάθεν εμπροστά μ’,
επίασεν ση γιακά μ’
«Μαρία μ’, παρακαλώ σε
μίαν -α- στά’ ας φιλώ σε»

Σο νερόν όντες επήγα
παλαλά τιδέν ’κ’ εποίκα
Εγώ ας σην εντροπή μ’
ετσινάκ’σα το κατσί μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
ατός	αυτός
ατ’ς	αυτής, της
γουτουρεμένος	λυσσασμένος, άτακτος, ξεσαλωμένος	kudurmak
εμαύρυνεν	μαύρισε
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
εντροπή	ντροπή
επέᶥγ̆’να	πήγαινα
επίασεν	πιάστηκε
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
ερρούξεν	έπεσε
εσέγκεν	έβαλε, εισήγαγε
εστάθεν	στάθηκε, σταμάτησε
έτονε	ήταν
ετσινάκ’σα	έβγαλα σπίθες, σπινθηροβόλισα, μτφ. λαμποκόπησα
εφίλεσα	φίλησα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κατσί	πρόσωπο, μέτωπο
κύρ’ς	κύρης, πατέρας
μίαν	μια φορά
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
παλαλά	τρελά, τρέλες
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
σ̌κύλ’	(γεν.) σκύλου
’τεν	αυτήν
τιδέν	τίποτα

Σημειώσεις

Τραγούδι: Νατάσα (α.λ.σ.)