Ελάτε ας τρώμ’ και πίνομε

Προβολή Τραγουδιού

Η θάλασσα κι ο ουρανός
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]
ατά έχ’νε έναν χρώμαν
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]
Οι πλούσιοι κι οι φτωχοί
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]
θα ’μπαίν’νε σ’ έναν χώμαν
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]

Όσοι είστουν πονεμέν’
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]
ελάτε μετ’ εμένα
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]
Όλ’ μαζί να τραγωδούμ’
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]
κι ας γλεντούμε όσον ντ’ επορούμ’
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]

Αβούτ’ ο κόσμος ψεύτικος
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]
εμείς πάντα ’κι ζούμε
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]
Ας πίνομ’ κι ας γλεντούμε
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]
και -ν- όσον ντ’ επορούμε
[άτσ̌απα και γιατί; λελεύω σε]
ας γλεντούμε όσον ντ’ επορούμ’
[ν’ αηλί εμέν, λελεύω σε]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτ’	αυτό/ή, αυτοί/ές/ά
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατά	αυτά
άτσ̌απα	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
είστουν	είστε
επορούμ’	μπορούμε
επορούμε	μπορούμε
έχ’νε	έχουνε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λελεύω	χαίρομαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
’μπαίν’νε	(εμπαίν’νε) μπαίνουν
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όλ’	όλοι/α
πίνομ’	πίνουμε
πονεμέν’	πονεμένοι, βασανισμένοι
τραγωδούμ’	τραγουδάμε