Άσ̌κεμα τα γεράματα

Άσ̌κεμα τα γεράματα
αν ’κ’ έ͜εις καλά παιδία
Ο ξένον πάντα ξένος έν’
’κι δί’ σε -ν- σημασία

Αν ’κ’ έ͜εις το ταίρι σ’ ση ζωήν
θα είσαι ο καημένον
Ο γέρον θέλ’ τη γραίαν ατ’
κι η γραία θέλ’ τον γέρον

Και θ’ αραεύ’ς τα παλαιά
και το καλόν το ταίρι σ’
Όπως σο στόμα σ’ αραεύ’ς
εκείν’ το μασωτέρι σ’

Αν ’κ’ έ͜εις το ταίρι σ’ ση ζωήν
θα είσαι ο καημένον
Ο γέρον θέλ’ τη γραίαν ατ’
κι η γραία θέλ’ τον γέρον

Με το παστόν’ θα λάσ̌κεσαι
θα έ͜εις τρία ποδάρι͜α
κι όλον τον κόσμον θα τερείς
αφκά ας σ’ ομματογυάλι͜α σ’

Αν ’κ’ έ͜εις το ταίρι σ’ ση ζωήν
θα είσαι ο καημένον
Ο γέρον θέλ’ τη γραίαν ατ’
κι η γραία θέλ’ τον γέρον