Οι χ̌εράδες

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Μέλη Ραμπίδου, Χρήστος Ραμπίδης

Νουνίζω πώς θα ’ίνεται
δουλεία να πιάνω
Με τοι χ̌εράδες τ’ έμορφους
παράδες να χαλάνω

Τοι χ̌εράδες, τοι χ̌εράδες,
ο Θεόν να δί’ ατ’ς υείαν
Ευχ̌ήν δίγ̆ω να έχ’νε ατείν’
τρανόν μακροζωίαν

Η χ̌έρα θέλ’ περίθαλψην,
ατέ παρηγορίαν
Θέλ’ τρανόν υποστηρίξην
κι ολίγον προστασίαν

Τοι χ̌εράδες, τοι χ̌εράδες,
ο Θεόν να δί’ ατ’ς υείαν
Ευχ̌ήν δίγ̆ω να έχ’νε ατείν’
τρανόν μακροζωίαν

Οι χ̌εράδες π’ ευτάν’ σεβτάν,
ατό ’κ’ έν’ αμαρτίαν
Μ’ εθαρρούν κολατίουνταν,
ατό έν’ ευλοΐαν

Τοι χ̌εράδες, τοι χ̌εράδες,
ο Θεόν να δί’ ατ’ς υείαν
Ευχ̌ήν δίγ̆ω να έχ’νε ατείν’
τρανόν μακροζωίαν

Οι χ̌εράδες, οι χ̌εράδες
έναν πράμαν να εξέρ’νε
Η ζωή έχ̌’ και θάνατον,
μαζί τιδέν ’κι παίρ’νε

Τοι χ̌εράδες, τοι χ̌εράδες,
ο Θεόν να δί’ ατ’ς υείαν
Ευχ̌ήν δίγ̆ω να έχ’νε ατείν’
τρανόν μακροζωίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατέ	αυτή
ατείν’	αυτοί
ατ’ς	αυτής, της
δί’	δίνει
δίγ̆ω	δίνω
δουλεία	δουλειά, εργασία
εθαρρούν	θαρρούν, νομίζουν, υποθέτουν
έμορφους	όμορφους/ες
έν’	είναι
εξέρ’νε	ξέρουν, ήξερε
ευλοΐαν	ευλογία
ευτάν’	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
έχ’νε	έχουνε
θάνατον	θάνατος
’ίνεται	γίνεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
νουνίζω	σκέφτομαι
ολίγον	λίγο
παίρ’νε	παίρνουν
παράδες	λεφτά, χρήματα	para/pāre
παρηγορίαν	παρηγοριά
σεβτάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τιδέν	τίποτα
τοι	τους/τις
υείαν	υγεία
χ̌έρα	χήρα
χ̌εράδες	χήρες
χαλάνω	χαλάω, καταστρέφω