Πατέρας και κόρη

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Γιάννης Τσανάκαλης, Δημήτρης Σεϊτανίδης

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Μέλη Ραμπίδου, Χρήστος Ραμπίδης

Κόρη μ’, για πέει με τ’ όνομα σ’,
για πέει με τίνος είσαι;
Γιατί τερείς με και δακρύ͜εις;
Κόρη μ’, γιάμ’ εγνωρί͜εις με;

Ξένε, τερώ τον πρόσωπο σ’,
ομοι͜άεις πολλά τον κύρη μ’!
Για πέει με το ιστορικό σ’,
μη χαλάντς το χατίρι μ’

Έναν καιρόν είχα γαρήν
κι άμον εσέν κορτσόπον
Εχάθαν σην ανταλλαγήν,
κόρη μ’, απέσ’ σον Πόντον

Ελένη, έλεγαν τη γαρή μ’,
Μαρία, το κορτσόπο μ’
Σίτα̤ κρού’νε ατά σο νου μ’
ματούται το καρδόπο μ’

Εγροίκ’σα πως έτον ατός
ο κύρη μ’ ο χαμένον
και λέγ’ ατον σιγά-σιγά
με άνασμαν κομμένον

Δημήτρη, έλεγαν τον κύρη μ’,
Ελένη, τη μητέρα μ’
Η Μαρία το κορτσόπο σ’,
εγώ είμαι, πατέρα!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άνασμαν	ανάσα, αναπνοή
απέσ’	μέσα
ατά	αυτά
ατός	αυτός
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
γαρήν	(αιτ.) γυναίκα	karı
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
δακρύ͜εις	δακρύζεις
εγνωρί͜εις	γνωρίζεις
εγροίκ’σα	κατάλαβα
έτον	ήταν
εχάθαν	χάθηκαν
καρδόπο	καρδούλα
κορτσόπο	κοριτσάκι
κορτσόπον	κοριτσάκι
κρού’νε	χτυπούν	κρούω
ματούται	ματώνει
ομοι͜άεις	ομοιάζεις, μοιάζεις
πέει	(προστ.) πες
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τερείς	κοιτάς
τερώ	κοιτώ
τίνος	ποιού;
χαλάντς	χαλάς, καταστρέφεις
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir