Αν πρέπ’ και αν ’κι πρέπ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Ασλανίδης, Τάκης Παπαδόπουλος

Αν πρέπ’ και αν ’κι πρέπ’
εγώ ερωτεύτα σε
Την ψ̌η μ’ και την καρδία μ’
εγώ εδέκα σε

Αν πρέπ’ και αν ’κι πρέπ’
εγώ ερωτεύτα σε
Βαθέα σην καρδία μ’
ντ’ άγνα εσέγκα σε!

Τη νύχτας το φεγγάρ’
να παραστέκ’ εμάς
Να κείσαι σην εγκάλα̤ μ’,
κανείς μ’ ελέπ’νε μας

Τη νύχτας το φεγγάρ’
να παραστέκ’ εμάς
Κι εσύ να είσαι άστρον
εμέν ντο θα φωτάζ’

Ανάμεσα σ’ εμάς
τρανόν βαθύν ποτάμ’
Κρεμός έν’ οξωπίσ’
τρανόν έν’ κι η σεβντά μ’

Ανάμεσα σ’ εμάς
τρανόν βαθύν ποτάμ’
Η καρδία μ’ εξέρ’ α̤’
αν ’κ’ έν’ ατέ σουμά μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α̤’	(α̤τό) αυτό, το
ατέ	αυτή
βαθέα	βαθιά
εγκάλα̤	αγκαλιά
εδέκα	έδωσα
ελέπ’νε	βλέπουνε
έν’	είναι
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
εσέγκα	έβαλα, εισήγαγα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρεμός	γκρεμός
ντ’ άγνα	τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα;
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
οξωπίσ’	πίσω, αντίστροφα
παραστέκ’	παραστέκει, βοηθά, στηρίζει, περιποιείται
ποτάμ’	ποτάμι
πρέπ’	ταιριάζει/ω
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σουμά	κοντά
φωτάζ’	φωτίζει, λάμπει
ψ̌η	ψυχή