Έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Μαύρον, μαύρον και λεγνόν,
το κορτσόπον έν’ τ’ εμόν
Εμέναν όντες τερεί
τριαντάφυλλον π’ ανθεί

Η λαλία σ’ έν’ σο ζιλ
άμον κεμεντζ̌ές καϊτέν
Άφ’ς τη μάνα σ’, τον κύρη σ’,
έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν

Η εγκάλι͜α μ’ έν’ τρανόν
κι εσύ άνοιξης αηδόν’
Τραγώδ’ και κελάηδησον
και τον πόνο μ’ λάρωσον

Η λαλία σ’ έν’ σο ζιλ
άμον κεμεντζ̌ές καϊτέν
Άφ’ς τη μάνα σ’, τον κύρη σ’,
έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν

Άμον κυπαρίσσ’ ψηλόν,
έμορφον μελαχρινόν
Όντες αγκαλι͜άζ’ ατο
με τιδέν ’κι αλλάζ’ ατο

Η λαλία σ’ έν’ σο ζιλ
άμον κεμεντζ̌ές καϊτέν
Άφ’ς τη μάνα σ’, τον κύρη σ’,
έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άφ’ς	(προστ.) άφησε
εγκάλι͜α	αγκαλιά
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
ζιλ	οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο	zil
καϊτέν	μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός	kayde
κελάηδησον	(προστ.) κελάηδησε
κεμεντζ̌ές	λύρας	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπον	κοριτσάκι
λαλία	λαλιά, φωνή
λάρωσον	(προστ.) γιάτρεψε, θεράπεψε
λεγνόν	λιγνό, λεπτό
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
τερεί	κοιτάει
τιδέν	τίποτα
τραγώδ’	(προστ.) τραγούδησε